Wiersz na kwiecień:
„Tylko jeden raz”
M. Buczkówna
Chcę żyć, jak i ty żyjesz,
Wszystkie na świecie zwierzęta:
I mrówki, i żaby ,i żmije,
I pszczoła wiecznie zajęta.
I paź królowej-motyl-
Niech fruwa tęczowo-złoty,
I ślimak środkiem dróżki
Niech pełznie, wystawia nóżki…
Przypatrz się blisko dżdżownicy,
Biedronce, jak kropki liczy,
Jaskółce ,jak gniazdo kleci,
Jak pająk rozsnuwa sieci.
Niech skacze pasikonik,
Niech świerszczyk w trawie dzwoni…
Dla nich kwitnie łąka, dla nich rośnie las.
Jak i ty –żyją tylko raz.
Wiersz na marzec:
„Wiosna”
G. Świerczyńska
Przyszła do nas pani wiosna,
cała w sukni z kwiatów.
Uśmiechnięta i radosna,
wśród lecących ptaków.
Powróciły z nią bociany,
z dalekiej Afryki.
Żaby w stawie się zbudziły,
misie i jeżyki.
W krzewach słychać śpiew skowronka,
słonko mocniej grzeje.
Na listeczku śpi biedronka,
wiatr leciutko wieje.
Witaj wiosno! Piękna pani.
Cieszy nas twój powrót.
Zieleń liści, świerszczy granie,
kwiatów pełen ogród.
Wiersz na luty:
„Podwieczorek w kolorowy wzorek”
D. Gellner
Dzisiaj będzie podwieczorek,
W kolorowy ,piękny wzorek.
Chleb nam pokroiła pani,
Resztę już zrobimy sami.
Fiku –miku,fiku-miku,
Jest już obrus na stoliku!
Teraz szklanki i kubeczki,
Talerzyki i łyżeczki.
Kilka małych filiżanek
I złotego soku dzbanek.
Jest rzodkiewka i szczypiorek..
Będzie pyszny podwieczorek!
Podwieczorek ,podwieczorek
W kolorowy ,piękny wzorek.
Są kanapki w barwne łatki,
Na kubeczkach kwitną kwiatki…
Z talerzyka zszedł baranek,
Zjada kwiatki malowane.
Teraz wszystkich zapraszamy:
Babcie ,dziadków, ciocie ,mamy,
Koleżanki i kolegów-
I życzymy im smacznego!
Wiersz na styczeń:
„ZIMA”
B. Forma
Lecą z nieba płatki śniegu,
świat się cały bieli wkoło.
Zabierz narty oraz sanki
na dół z górki mknij wesoło.
W słońcu skrzą się śnieżne gwiazdki,
zostań z nami pani zimo.
Drzewa mają białe czapy,
wśród nich zjeżdżać będzie miło.
Mróz siarczysty uszy ściska,
nosy wszystkich są czerwone.
Zimo! Śniegu sypnij więcej,
dzieci będą zachwycone.
Wiersz na grudzień:
„Zanim przyjdzie gwiazdka”
B. Lewandowska
Jeszcze w lesie szumią świerki
kołysanki swoje,
a ja już mam kłopot wielki,
czym drzewko ustroję.
Otoczone było w lesie,
świergotliwym gwarem…
Więc ja na nim też zawieszę,
śmiesznych ptaszków parę.
Z waty będzie biały zając
i ruda wiewiórka.
Wśród gałązek się schowają,
ślimaki ze sznurka.
Pod wesołym muchomorem,
posadzę krasnale.
Mogą wybrać się wieczorem
z wizytą do lalek.
Wiersz na listopad:
„Jesień”
J. Czechowicz
Szumiał las, śpiewał las,
gubił złote liście,
świeciło się jasne słonko
chłodno a złociście…
Rano mgła w polu szła,
wiatr ją rwał i ziębił:
opadały ciężkie grona
kalin i jarzębin…
Każdy zmierzch moczył deszcz,
płakał, drżał na szybkach…
I tak ładnie mówił tatuś:
– Jesień gra na skrzypkach…
Wiersz na październik:
„Pod drzewami”
D. Gellner
Siedzi jesień
pod jabłonią, jabłka jej
nad głową dzwonią.
A gdy gruszą wiatr poruszy,
dzwonią gruszki .
Gdzie ? Na gruszy.
Siedzi jesień pod drzewami,
sad jej dzwoni za uszami,
więc zatkała uszy watą.
Czy to prawda?
Co wy na to?
Wiersz na wrzesień:
„Przedszkolaki”
Małgorzata Skrobacz
To jest Zosia, a to Franek,
tam jest Tomek i Marianek,
Ewa, Basia i Paulina
oraz uśmiechnięta Nina.
Tak, to dzieci są z przedszkola.
Imion różnych mają wiele,
lecz wśród nich są przyjaciele.
Gdy w przedszkolu się spotkają,
zawsze sobie pomagają.
